در دنیای واقعی خارج از دانشگاه، ما با همین مشکل روبرو هستیم که در آن کارمندان شرکتی از تفکر منصرف می‌شوند، آموزش می‌بینند تا کارها را دقیقاً مطابق دستورالعمل کارمندان، BMP (بهترین شیوه‌های مدیریت) صنعت، یا دستورالعمل‌های روسای خود و در عین حال کارفرمایان خود انجام دهند. آیا شما هم همین کار را می کنید؟ آیا کسی – حتی C-suite یا هیئت مدیره دیگر فکر می کند؟ آیا آن‌ها مشغول کپی کردن کمپین‌های بازاریابی، استراتژی‌های تجاری و فرآیندهای رقبای خود هستند – ظاهراً همینطور است، که خواندن مجلات تجاری و دنبال کردن انجمن‌های صنعتی کاملاً واضح است.
در واقع، بسیاری از انجمن‌های صنعتی (وضعیت موجود بوروکراتیک) دوره‌های آموزشی برای افراد در صنعت دارند – اما این بدان معناست که وقتی همه آموزش ببینند – هر شرکتی با همان سرعت و با همان اسب بخار و قوانین مشابه، مسیر یکسانی را طی می‌کند. دیگران به نژاد موش انسان خوش آمدید – بیشتر شبیه NASCAR است تا نوآوری انقلابی یا جهش های بزرگ فناوری. چگونه می توانید شما یا شرکتتان برنده شوید اگر فقط از کارهایی که دیگران انجام می دهند یا تلاش می کنند کپی کنید؟ چگونه شرکت شما می تواند به یک پیشرفت یا چیز جدید بعدی برسد؟
ما آمریکایی ها وقتی چین و دیگران مالکیت معنوی ما را از بین می برند شکایت می کنیم، اما با خودمان چه می کنیم؟ کسی دیگه فکر نمیکنه؟ هر بار که برمیگردم همین را می بینم. چه اتفاقی برای نوآوری آمریکایی، حل خلاقانه مسئله، و این “نگرش می تواند” افتاد که وقتی اراده ای وجود داشته باشد، راهی پیدا خواهیم کرد؟ ما فقط چند شرکت را می بینیم که دیگر فکر می کنند یا پاکت نامه را فشار می دهند؟ چرا؟
آیا قوانین و مقررات تعریف کننده زیادی داریم؟ آیا بسیاری از شرکت ها نگران شکایت یا عقب نشینی در حقوق صاحبان سهام، قیمت سهام و سود سه ماهه هستند؟ آیا تعداد زیادی وکلای دسته جمعی آماده اعتصاب هستند – شرکت ها را از ریسک کردن باز می دارد؟ آیا شرکت‌ها بیش از حد نگران تحریم‌هایی هستند که توسط صحت سیاسی در جامعه در حال تحول ما امکان‌پذیر شده است – مراقب باشید به کسی توهین نکنید – ایمن باشید، قایق را تکان ندهید؟
آیا همه این موارد ذکر شده در بالا، به علاوه تلقین آهسته ذهن بی حس کننده رسانه ها، دانشگاه ها و تلقین همیشه فراگیر ذاتی دولت است؟ شاید، اما علت اصلی چیست؟ هوش انسان ها کم نمی شود. 100 سال است که نمرات IQ در حال افزایش است. آیا رسانه های اجتماعی می توانند نقشی در این مشکلی که من مشاهده کرده ام داشته باشند؟ برخی می‌گویند رسانه‌های اجتماعی به نوآوری کمک کرده‌اند – آیا واقعاً؟ به نظر می‌رسد که ارتباط سریع‌تر افکار اصلی را افزایش می‌دهد و همه را کمی نوآورتر می‌کند – اما اینطور نیست. به نظر می‌رسد که بیش از آنکه به پرورش ذهن‌های خلاق کمک کند و همه ما را به مبتکر تبدیل کند، جامعه ما را فریب می‌دهد.