تا 200 سال پیش، زندگی روی زمین حول چرخه های نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان می چرخید. اما زمانی که انقلاب صنعتی به چرخش در آمد، نور مصنوعی به خیابان‌ها، خانه‌ها و ساختمان‌های ما هجوم آورد و نه تنها ریتم زندگی‌مان را روی زمین، بلکه آنچه را که می‌توانیم (و نمی‌توانستیم) در آسمان ببینیم، تغییر داد.
از آنجایی که آلودگی نوری شروع به تأثیرگذاری بر همه چیز از محیط زیست گرفته تا سلامتی ما کرد، در سال 1988، گروهی از دانشمندان نگران انجمن بین المللی آسمان تاریک (IDA) را برای مطالعه تأثیرات ایجاد کردند. آنها در ادامه برنامه حفاظت از مکان‌های آسمان تاریک را راه‌اندازی کردند تا از مناطقی در سراسر جهان با مناطق وسیعی از آسمان تاریک دست نخورده محافظت کنند، آگاهی عمومی را در مورد آلودگی نوری افزایش دهند، و با شهرها و شهرها برای کاهش نور روشن خود کار کنند.
برای ساکنان نیوانگلند، خوشبختانه، مکان‌های فراوانی وجود دارد – با و بدون حفاظت IDA – که آسمان شب هنوز دست نخورده است. اگر به دنبال دیدن کهکشان راه شیری، چند سیاره، و شاید حتی یک ستاره در حال تیراندازی هستید، در اینجا ایده‌هایی وجود دارد که در آن آسمان تاریک و تماشای ستاره‌ها ممکن است حمام کردن جنگل را برای R&R طبیعی تحت الشعاع قرار دهد.